Kondensatory są podstawowym elementem każdego obwodu elektronicznego, elektrycznego i elektroenergetycznego. Trudno wyobrazić sobie funkcjonowanie komputera, zegarka, windy i każdego innego urządzenia bez odpowiednio dobranego kondensatora filtrującego sygnały, kompensującego moc bierną czy wspomagającego rozruch urządzeń elektrycznych.
Od dzbanków z miedzi i gliny
Uważa się, że pierwsze kondensatory odkryli już starożytni Egipcjanie. Choć ich wynalazkom daleko było do współczesnych elementów pojemnościowych, to nie da się ukryć, że garnki wykonane z miedzi i gliny, zalane elektrolitem i z umieszczoną wewnątrz miedzianą elektrodą działały jak prowizoryczne butelki lejdejskie, czyli proste urządzenia służące do gromadzenia ładunków elektrycznych. Te z kolei zostały oficjalnie skonstruowane w 1746 roku niezależnie przez dwóch wynalazców – Pietera van Musschenbroeka oraz Ewalda Jurgena Georga Von Kleista – mieszkańca Kamienia Pomorskiego, który obecnie znajduje się na terytorium Polski.
Widowiskowe eksperymenty
Początkowo kondensatory były wykorzystywane wyłącznie do eksperymentów, bowiem ówcześni naukowcy i wynalazcy nie do końca wiedzieli, czym jest energia elektryczna. Eksperymenty te sprowadzały się zatem do tworzenia widowisk przy użyciu różnych efektów specjalnych za pomocą naładowanych kondensatorów.
Pierwszego ważniejszego odkrycia dokonał Benjamin Franklin, który po odkryciu, że butelka lejdejska gromadzi energię elektryczną, stworzył własny kondensator – tzw. kwadrat franklina. Był to niewątpliwy krok naprzód, jednak prawdziwego przełomu dokonał Michael Faraday, który próbował wykorzystać kondensator do faktycznego przechowywania elektronów.
Lata 90 i rozwój elektroniki
Największy rozwój kondensatorów przypadł na lata 90. Wówczas w użytku były głównie kondensatory elektrolityczne i stałe, jednak powoli zaczęto stosować także kondensatory SMD. Dość popularne wówczas były kondensatory mikowe, które były stosowane w montażu przewlekanym. W użyciu były również kondensatory tantalowe, jednak ze względu na ich duże ceny, częściej wykorzystywano kondensatory elektrolityczne.
Kondensatory wielowarstwowe
Kolejnym etapem rozwoju kondensatorów oraz ogólnie elektroniki, była rynkowa ekspansja komponentów półprzewodnikowych. Efektem tej ekspansji było powstanie kondensatorów wielowarstwowych MLCC (z ang. Multilayer Ceramic Capacitor).
Kondensatory te skonstruowane są z kilku małych kondensatorów ułożonych w stos i połączonych ze sobą równolegle. Do produkcji tego typu kondensatorów stosowane były zwykle zawiesiny dwutlenku tytanu albo tytanianu baru z różnymi domieszkami poprawiającymi jego właściwości.
Kondensatory wielowarstwowe pozwoliły uzyskać przyzwoite parametry pojemnościowe przy zachowaniu wyjątkowo małych wymiarów. Współcześnie kondensatory wielowarstwowe mogą być konstruowane z nawet tysiąca warstw mikro-kondensatorów, a grubość ich dielektryków nie przekracza nawet jednej tysięcznej milimetra!
