Wielu uważa, że on języka programowania Python powinno się zacząć naukę. Swoją składnią przypomina on język angielski, dlatego jego przyswojenie powinno przyjść z łatwością. Python jest też językiem programowania, którego efekty tworzenia widoczne są od razu. Wystarczy napisać jedną linijkę kodu!
Od Pythona warto zacząć niezależnie, czy wybieramy naukę programowania w domu, czy w szkole kodowania. Poznanie oraz zrozumienie składni Pythona na samym początku ułatwi nam naukę w późniejszych etapach. Jeśli opanujesz Pythona i napiszesz w nim swoje pierwsze funkcje, jesteś dobrym materiałem na przyszłego programistę.
Czym jest Python?
Czym jest Python? Python jest skryptowym językiem programowania. Ze względu na jego składnię uważa się go jeden z najprostszych języków do nauki. Wiele szkół kodowania zaczyna kurs właśnie od niego. Zaletą języków skryptowych jest to, że można je pisać w zwyczajnym notatniku. Decydując się jednak na specjalny edytor, otrzymamy w trakcie programowania podpowiedzi do budowania lepszej składki, a słowa kluczowe zostaną oznaczone specjalnymi kolorami. Pierwsze efekty pracy w Pythonie można zauważyć już po napisaniu jednej linijki kodu.
Jak programować w Python?
Język programowania Python wykorzystuje się w ekonomii, statystyce, branży chemicznej czy karierze naukowej. Programowanie w Python opiera się m.in. na funkcjach, które pozwalają uporządkować zebrane dane, układać je od największej do najmniejszej wartości czy tworzyć grupy. W analizie Big Data, gdzie zebrane dane stanowią kilka terabajtów, język programowania Python jest bezcenny. Dzięki niemu możliwe jest obrobienie materiału, z którym człowiek nie dałby rady.
W Pythonie oprócz funkcji korzysta się ze zmiennych. Są to miejsca, w których przechowujemy jakieś informacje. Następnie są kolekcje, które odpowiadają większym zbiorom danym. Wśród nich konkretne informacje mogą pojawiać się na przykład w formie listy.
Klasy w Pythonie stanowią podstawę do programowania obiektywnego. Pomagają one poprawić czystość i czytelność kodu. O klasie można powiedzieć, że jest ona ogólnym przepisem, zbiorem pól i funkcjonalności opisujących logiczną całość.
Pierwszym zadaniem, jakie czeka studentów w szkole programowania, jest napisanie komendy “print(„hello world”)“. Ta programistyczna tradycja to początek zadań w postaci obliczania silni, wyciągania konkretnego elementu z ciągu Fibonacciego czy manipulacji na plikach.